خالی شده بود
تنم از بوی تو
سرم از بوی مغزهای پخته شده
لای کتابهای کودکی
این جغجغه خالی دیگر آرامم نمیکند
پیچده در ملحفه سفید
از دو چشم وق زده
بیرون زده ام با درد مادری
سراغ چندسالگیم را از دایه ای کور می گیرم
چند سال که بگذرد
رو زنامه از حوادث من پر خواهد شد
زمین سفت و آسمان آبی تر
چند سال بی بدیع که بگذرد
لی لی ها من به بار مینشیند
در چهار خط عمود برهم دوست داشتنها
رازی اگز بود فاش خواهد شد
شاید تا سی و اندی سالگی
شاید همین امروز
همین فردا
تا یک دلخوشکنک دیگر
که تاب میخورد در رقص نیلوفری
برق همان شیطنتهای معصوم
پشت نمازهای اجباری
شاید تا همین دم دیگر
که نباشی
همه چیز
درست شود
اگر تو بمانی.
سلام
این (( کامل نیست )) جز شعره یا واقعا شعرتون کامل نیست ؟
در اصلاحات بعدی برای جغجغه یک غ بیشتر بگذارید..
شروع خوبی داشت . ببینیم پایانش چی میشه .
سلام سیمای عزیز
از اتفاق های ساده ی روزمره باید شعر را کشف کرد.مهم کشف تازه با نگاه تازه است . با عوض کردن زاویه و دوری جستن از همه ی کلیشه ها . حس خوب در کار شما هست اما باید پرورده شود .
درد مادری ات را احساس می کنم ....
سلام دوباره
میگن شخصی یک شعر برای شاملو می فرسته و اون تو جواب به نکته ای اشاره می کنه که بعد از اینکه من اون مطلب رو فهمیدم دیدم چقدر مهمه و می تونه کمک کنه . احتمال زیاد شما خوندیدن اون مطلب رو . تو شعر اون بنده خدا کلمه ی قشنگ بوده و شاملو در نامه ای که براش نوشته بوده می گه اگه به جای قشنگ ، زیبا رو استفاده کنی بهتره . حالا تو این کار : کلماتی مثل دلخوشکنک
یا مثلا کار قبلیتون ، کلمه ی (( سایلنت )) که می تونست همون سکوت باشه ، که هم تاویل پذیر تر می بود و هم خوش آوا تر می شد . می تونست خیلی بهتر باشه . به جز اینها همیشه کارهاتون وزن خوبی داره که موقع خوندنش آدم رو به سطرهای بعد می کشونه و این خودش نکته ی خیلی خوبیه به نظرم ..
موفق باشید .
با سلام
دلنوشته های جالب و مطالب زیبا از شما خواندم ممنون می شوم به من هم سری بزنی
به امید دیدار
یاعلی